مدل HP1230

مكانيزم دريل‌كردن ‌از نخستين ابداعاتي است كه انسان‌ها جهت ايجاد سوراخ و حفره در مواد و اجسام، با هدف ساخت امكانات و وسايل خود به‌ كار بردند. شايد پيشينه‌ي ساخت اولين دريل‌ها به مصر قديم بازگردد. نخستين دريل الكتريكي توسط «آرتور-جيمز آرنوت» درسال 1889 ساخته شده است؛ اما نخستين دريل‌هاي الكتريكي با ظاهر امروزي، در اوايل قرن بيستم ساخته شدند. در اين دوران، ساخت دريل‌هايي با ابعاد منطقي و قابل‌حمل باعث پيشرفت صنايع كوچك و بهبود كسب‌وكار شد. بعدها در ادامه‌ي راه توسعه‌ي اين ابزار، گونه‌هاي چكشي و شارژي آن هم ساخته شدند. قسمت‌هاي اصلي يك دريل الكتريكي عبارت‌اند از: موتور، سه‌نظام و باتري (در صورت وجود). عموما توان بالاتر به معناي قدرت سوراخ‌كاري بالاتر دريل است. در دريل‌هاي برقي كاربر مي‌تواند با مشاهده‌ي مشخصات توان الكتريكي كه روي دستگاه ثبت شده، از قدرت سوراخ‌كاري دستگاه مطلع شود؛ اما در دريل‌هاي شارژي مي‌تواند از روي ولتاژ باتري آن‌ها، حدود قدرت را پيش‌بيني كند. اين رويه، دقت نسبتا پاييني دارد؛ البته اگر به مشخصات فني دريل‌هاي شارژي نظير حداكثر گشتاوردي كه مي‌توانند توليد كنند دسترسي داشته باشيد، مسلما نتيجه‌ي بهتري خواهيد گرفت.

انواع دريل‌ها را از نظر ساختار مي‌توان به دريل‌هاي ستوني و قابل‌حمل تقسيم كرد. دريل‌هاي تخريب هم در هر دو گونه‌ي برقي و شارژي قابل‌تهيه هستند. پيستون واقعي درنظرگرفته‌شده براي اين دريل‌ها در مقايسه با دريل‌هاي چكشي معمولي، قدرت ضربه و تخريب بيشتري دارند. بارزترين تفاوت ميان دريل‌هاي تخريب و دريل‌هاي چكشي هم توانايي ضربه‌زدن با نوك ابزار نوع پيستوني، آن‌هم بدون چرخش ابزار است؛ درحالي‌كه در نوع معمولي يا چكشي، چنين امكاني فراهم نيست. انواع دريل‌هاي شارژي امروزي معمولا از باتري‌هاي نيكل-كادميوم يا ليتيومي استفاده مي‌كنند. حتي انواع چكشي اين دريل‌هاي شارژي هم در ابعاد بسيار كوچك وجود دارند. دريل HP1230 از شركت ماكيتا نيروي خود را از طريق برق شهري تامين مي‌كند. بيشينه سرعت دوران اين دريل 2900 دور بر دقيقه است. اين دريل داراي توانايي چرخش در دو جهت است. با استفاده از اين دريل قادر خواهيد بود سوراخ‌هايي حداكثر با قطر 10 ميلي‌متر در فلز ايجاد كنيد. اين دريل با داشتن قابليت چكشي با توان 400 وات، دريلي مناسب براي مصارف خانگي و تجاري است.

مكانيزم دريل‌كردن ‌از نخستين ابداعاتي است كه انسان‌ها جهت ايجاد سوراخ و حفره در مواد و اجسام، با هدف ساخت امكانات و وسايل خود به‌ كار بردند. شايد پيشينه‌ي ساخت اولين دريل‌ها به مصر قديم بازگردد. نخستين دريل الكتريكي توسط «آرتور-جيمز آرنوت» درسال 1889 ساخته شده است؛ اما نخستين دريل‌هاي الكتريكي با ظاهر امروزي، در اوايل قرن بيستم ساخته شدند. در اين دوران، ساخت دريل‌هايي با ابعاد منطقي و قابل‌حمل باعث پيشرفت صنايع كوچك و بهبود كسب‌وكار شد. بعدها در ادامه‌ي راه توسعه‌ي اين ابزار، گونه‌هاي چكشي و شارژي آن هم ساخته شدند. قسمت‌هاي اصلي يك دريل الكتريكي عبارت‌اند از: موتور، سه‌نظام و باتري (در صورت وجود). عموما توان بالاتر به معناي قدرت سوراخ‌كاري بالاتر دريل است. در دريل‌هاي برقي كاربر مي‌تواند با مشاهده‌ي مشخصات توان الكتريكي كه روي دستگاه ثبت شده، از قدرت سوراخ‌كاري دستگاه مطلع شود؛ اما در دريل‌هاي شارژي مي‌تواند از روي ولتاژ باتري آن‌ها، حدود قدرت را پيش‌بيني كند. اين رويه، دقت نسبتا پاييني دارد؛ البته اگر به مشخصات فني دريل‌هاي شارژي نظير حداكثر گشتاوردي كه مي‌توانند توليد كنند دسترسي داشته باشيد، مسلما نتيجه‌ي بهتري خواهيد گرفت.

انواع دريل‌ها را از نظر ساختار مي‌توان به دريل‌هاي ستوني و قابل‌حمل تقسيم كرد. دريل‌هاي تخريب هم در هر دو گونه‌ي برقي و شارژي قابل‌تهيه هستند. پيستون واقعي درنظرگرفته‌شده براي اين دريل‌ها در مقايسه با دريل‌هاي چكشي معمولي، قدرت ضربه و تخريب بيشتري دارند. بارزترين تفاوت ميان دريل‌هاي تخريب و دريل‌هاي چكشي هم توانايي ضربه‌زدن با نوك ابزار نوع پيستوني، آن‌هم بدون چرخش ابزار است؛ درحالي‌كه در نوع معمولي يا چكشي، چنين امكاني فراهم نيست. انواع دريل‌هاي شارژي امروزي معمولا از باتري‌هاي نيكل-كادميوم يا ليتيومي استفاده مي‌كنند. حتي انواع چكشي اين دريل‌هاي شارژي هم در ابعاد بسيار كوچك وجود دارند. دريل HP1230 از شركت ماكيتا نيروي خود را از طريق برق شهري تامين مي‌كند. بيشينه سرعت دوران اين دريل 2900 دور بر دقيقه است. اين دريل داراي توانايي چرخش در دو جهت است. با استفاده از اين دريل قادر خواهيد بود سوراخ‌هايي حداكثر با قطر 10 ميلي‌متر در فلز ايجاد كنيد. اين دريل با داشتن قابليت چكشي با توان 400 وات، دريلي مناسب براي مصارف خانگي و تجاري است.