مباني نظري و پيشينه تحقيق گردشگري پايدار بر پايه بازاريابي پايدار

عنوان: مباني نظري و پيشينه تحقيق گردشگري پايدار بر پايه بازاريابي پايدار

فرمت فايل: word

تعداد صفحات: 50

يكي از عوامل مهم و مؤثر در پويايي اقتصاد و توسعه پايدار هر كشور، گردشگري مي­باشد. بررسي تاريخ سفر از سده­هاي گذشته مؤيد آن است كه انسان­ها به انگيزه­هاي گوناگون همچون تجارت، آموزش، زيارت و انجام امور مذهبي، ماجراجويي و نيز انجام وظايف سياسي به سفر مي­پرداخته­اند(صدر ممتاز و آقارحيمي،1389 ،517). رشد شتابان گردشگري در جهان و منافع حاصل از آن، توجه ويژه دولت­ها و برنامه­ريزان را موجب گرديده و شكل گيري شيوه­هاي جديد سياست گذاري در اين زمينه را به دنبال داشته­است. كشورهاي پيشرفته دنيا پيش از ديگر كشورها به اهميت گردشگري پي برده و برنامه ريزي­هاي گسترده­اي براي رشد همه جانبه آن انجام داده­اند. گردشگري مي­تواند در بسياري از كشورهاي در حال توسعه كه منابع اقتصادي چنداني ندارند، به مهم­ترين منبع اقتصادي اين كشورها تبديل گردد. به همين سبب اكثر كشورهاي در حال توسعه، در زمينه توسعه گردشگري، برنامه­ريزي­هاي مختلفي را شروع كرده­اند. گردشگري از ابعاد مختلف، مي­تواند آثار مثبت و منفي متعددي به دنبال داشته باشد؛ از جمله آثار مثبت آن مي­توان به ايجاد اشتغال، افزايش فرصت­هاي سرمايه­گذاري، بهبود كيفيت زندگي، رشد فرهنگي، تقويت ارزش­ها و سنن محلي، توسعه زيرساخت­ها، حفاظت از سايت­هاي تاريخي و اكولوژيكي، توسعه مهارت­هاي برنامه­ريزي و نظاير آن اشاره نمود. در كنار آثار ياد شده، گردشگري اگر به خوبي مديريت و كنترل نشود، مي­تواند آثار منفي زيادي به همراه داشته باشد كه از آن جمله مي­توان از انواع آلودگي­ها، تهديد فرهنگ محلي، صدمات وارده بر محيط زيست، گسترش بيماري­ها، شلوغي و مصرف گرايي اشاره نمود(اسماعيل زاده و همكاران، 1390 ،120). واژه توريسم[1](گردشگر)، نخستين بار در سال 1811 در مجله­اي به نام اسپورتينگ آمده­است. از دهه 1970 مطالعات مربوط به صنعت توريسم به مفهوم امروزي خود جايگاه خاصي در ميان ساير علوم دانشگاهي به وجود آورده­است و امروزه توريسم يكي از اميدبخش­ترين فعاليت­هايي است كه از آن به عنوان گذرگاه توسعه ياد مي­شود. گردشگري يكي از رشد يافته­ترين صنايع نيمه دوم قرن بيستم بود و اغلب به عنوان كليد يا رمز رشد اقتصادي، چه در كشورهاي توسعه يافته و چه كشورهاي در حال توسعه به كار رفت(ضرابي و پريخاني،1389، 38). با توجه به اهميت صنعت گردشگري، علاوه بر عوامل فرهنگي، اجتماعي و سياسي، عوامل محيط طبيعي نيز نقش مهمي را در توسعه گردشگري و همچنين جذب گردشگر ايفا مي­كنند(رنجبر و همكاران، 1389، 80). گردشگري از مهم­ترين فعاليت­هاي انسان معاصر است كه همراه با به وجود آوردن تغييراتي شگرف در سيماي زمين، اوضاع سياسي و اقتصادي و فرهنگي، منش و روش زندگي انسان­ها را دگرگون مي­سازد. به استناد تعاريف سازمان جهاني جهانگردي، پيش­نياز توسعه پايدار گردشگري، تلفيق و هماهنگي اهداف اقتصادي و زيست محيطي و نيز اجتماعي و فرهنگي است. اين امر متضمن تأمين منافع درازمدت جامعه ميزبان، گردشگران مهمان و حفاظت از منابع طبيعي و ميراث فرهنگي است(كرمي دهكردي و كلانتري،1390 ، 2). گوسلينگ و همكاران (2005) بهرحال، به طور كلي گردشگري به عنوان يك صنعت بسيار مصرفي با سهم قابل توجهي از مقصد عامل در مقادير مطلوب كمتر بهره وري سازگار با محيط زيست نسبت به متوسط جهاني مشاهده مي شود(كان و هونگ بينگ ،2011 ،1974). موليس (1998)، جينوس و انور (2000) و ريچي و جيو (1987) رويدادهاي مهم و جشنواره ها در حال حاضر به طور گسترده اي با درخواست تجديدنظر گردشگر در استراتژي هاي بازاريابي برجسته از مليت هاي مختلف هستند( استوكز ، 2006 ، 683). چوي و همكاران (1999) و اسنپنجر و همكاران (2003) خريد يكي از فراگيرترين فعاليت هاي درگيراوقات فراغت توسط گردشگران است(يوكسل ،2007، 58).گردشگري عبارت است از گذران اختياري مدتي از اوقات فراغت خويش در مكاني غير از محل سكونت دائمي به قصد التذاذهاي گردشگري. گردشگري فعاليتي چند منظوره است كه در مكاني خارج از محيط عادي گردشگر انجام مي­گيرد و مسافرت گردشگر بيش از يك سال طول نمي­كشد و هدف تفريح، تجارت و يا فعاليت­هاي ديگر است(سازمان جهاني گردشگري، 1997). بررسي­ها حاكي از آن است كه گسترش دامنه مطالعه تأثيرات و پيامدهاي گردشگري به دهه 1960 باز مي­گردد كه تأكيد آن بر رشد اقتصادي به عنوان شاخص توسعه ملي بود، و براساس توليد ناخالص ملي و نرخ اشتغال و همچنين ضريب تكاثر اندازه گيري مي­شد. در دهه 1970، تأثيرات گردشگري بر موضوعات و مسائل اجتماعي و فرهنگي گسترش يافت و در ادامه، با شكل گيري و بروز برخي از مشكلات همچون تبعات محيطي گردشگري، به نگراني و دغدغه اصلي محققان گردشگري در دهه 1980 بدل گرديد؛ و بدين ترتيب حركت از تحليل آثار رشد اقتصادي به آثار اجتماعي و اكولوژيكي تغيير يافت. اين تغيير رهيافت در دهه 1990 با تحليل تأثيرات پيشين گردشگري ادغام گرديد و نوع گردشگري نيز مدنظر قرار گرفت، به طوري كه حركت از گردشگري انبوه به گردشگري پايدار در اشكال اكوتوريسم، گردشگري ميراث و گردشگري جامعه محور تغيير داده شد(رضواني و همكاران، 1390، 36).

[1]tourism

فهرست مطالب

گردشگري

انواع گردشگر و گردشگري

گردشگري پايدار.

وفاداري گردشگر

اعتماد گردشگر

رضايت گردشگر

كيفيت خدمات

بازاريابي پايدار

توسعه پايدار

اهداف توسعه ي پايدار گردشگري

تاثيرات اقتصادي

اشتغال

تاثيرات اجتماعي فرهنگي

امنيت گردشگر

تاثيرات سياسي

بازاريابي سبز

ابزارهاي بازاريابي سبز

تاثيرات زيست محيطي

بازاريابي گردشگري

پيشينه پژوهش

پژوهش­هاي داخلي

پژوهش­هاي خارجي

منابع و ماخذ